τίτλος : Αόρατη Επιβίωση
Σύνδεσμος : Αόρατη Επιβίωση
Αόρατη Επιβίωση
Το πρώτο είναι αυτό που θα κληθεί να εφαρμόσει κάποιος που θα βρεθεί εξ απροόπτου σε δύσκολη θέση, περιμένοντας βοήθεια από κάποιο διασωστικό συνεργείο, οπότε και θα πρέπει να κάνει γνωστή τη θέση του σε αυτό.
Το δεύτερο είδος είναι το αντίθετο ακριβώς. Η επιβίωση έχει σκοπό να κρατήσει πολύ, όσο χρειαστεί ουσιαστικά (ενώ στο πρώτο είδος το δυνατόν λιγότερο), και επίσης η θέση του ανθρώπου που την εφαρμόζει πρέπει να μείνει κρυφή.
Σε μία κατάσταση σαν αυτή που αναμένεται να επικρατήσει παγκόσμια, τότε είναι προφανές ότι θα κληθούμε να εφαρμόσουμε την αόρατη επιβίωση. Σε αυτή την περίπτωση ο στόχος μας είναι να αποκρύψουμε τον εαυτό μας, το καταφύγιο και τα ίχνη της παρουσίας μας, όσο καλύτερα γίνεται. Μερικά βήματα είναι τα παρακάτω:
1) Το πρώτο που μπορούμε να αποκρύψουμε είναι ο ίδιος ο εαυτό μας, φορώντας τα κατάλληλα ρούχα. Δεν μπορείς να πας για επιβίωση στο δάσος φορώντας φούξια ή γαλάζια φόρμα! Το καλύτερο που μπορεί να φορέσει κανείς σε Ελληνικό περιβάλλον είναι η γνώριμη σε όλους μας στρατιωτική παραλλαγή. Όχι όποια και όποια όμως, καθώς οι παραλλαγές κάθε στρατού επιλέγονται με βάση το πού θα κληθεί να πολεμήσει. Έτσι, μια παραλλαγή Φινλανδικού ας πούμε στρατού, είναι λιγότερο αποτελεσματική από αυτή που χρησιμοποιεί ο Ελληνικός. Χαρακτηριστικό της αποτελεσματικότητάς της είναι το ότι το 2011 είχε σχεδιαστεί η αντικατάστασή της με νέα, “ψηφιακή” παραλλαγή (ίδιων πάντως χρωμάτων και τόνων), και μετά από δοκιμές μονάδων Ειδικών Δυνάμεων, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η παρούσα είναι επαρκέστατη, ίσως και ανώτερη από το “ψηφιακό” σχέδιο.
Καλό είναι να θυμόμαστε και έναν εμπειρικό κανόνα. Σε δάση κωνοφόρων (πεύκα και έλατα στη χώρα μας) γραμμωτά μοτίβα παραλλαγής (όπως αυτό που χρησιμοποιεί ο Στρατός ας πούμε) είναι ιδανικά, ενώ σε περιβάλλοντα πλατύφυλλων δένδρων (δάση οξιάς, βελανιδιάς και οτιδήποτε έχει πλατιά φύλλα) πιο στρογγυλεμένα μοτίβα ή με μεγάλες “πιτσιλιές” είναι καλύτερα. Από προσωπικές παρατηρήσεις πάντως και στους δύο τύπους, η Ελληνική έκδοση είναι επαρκέστατη.
2) Εννοείται ότι σε αστικό περιβάλλον τα χρώματα αλλάζουν, καθώς επικρατεί το γκρίζο και το μαύρο (ειδικά τη νύχτα). Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσαμε εσωτερικά των ρούχων μας να έχουμε ράψει γκρίζα φόδρα ή παραλλαγή πόλεως όπως τις παρακάτω, ούτως ώστε απλώς να φορέσουμε τα ρούχα ανάποδα και να έχουμε δύο σε ένα.
3) Αυτό που μπορεί να μας προδώσει σε ένα δασικό περιβάλλον (κυρίως), ακόμα και αν φορούμε παραλλαγή, είναι τα γυμνά μέρη του σώματος, δηλαδή τα χέρια, ο λαιμός και το πρόσωπο. Και αυτό συμβαίνει επειδή το μπεζ χρώμα του δέρματος δεν ταιριάζει με το υπόλοιπο χρωματικό υπόβαθρο των διαφόρων τόνων του πράσινου και του καφέ. Συνεπώς μπορούμε να τα καλύψουμε με γάντια, μαντήλια ή με το κλασσικό φούμο.
4) Το καταφύγιό μας δεν πρέπει να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα. Πρέπει να έχει τα χρώματα του περιβάλλοντος και να είναι ένα με αυτό. Είναι προφανές ότι δεν θα φτιάξουμε ένα καταφύγιο στη μέση ενός ξέφωτου, αλλά δίπλα σε κάποιο άλλο κυρίαρχο οπτικά αντικείμενο (ένα μεγάλο δένδρο, δίπλα σε κάποιο βράχο κτλ), ούτως ώστε το κάπως αφύσικο σχήμα του καταφυγίου να “σπάει” δίπλα του. Επίσης φροντίζουμε να φαίνεται το δυνατόν εναρμονισμένο με το περιβάλλον γύρω του. Αν γύρω μας έχουμε νεκρά δέντρα και πεσμένα κλαδιά (άρα κυριαρχεί το καφέ), δεν θα ήταν σοφό το καταφύγιο να είναι φτιαγμένο με φτέρες και χλωρά κλαδιά. Βάλτε τη φαντασία σας για το πόσες παρόμοιες καταστάσεις υπάρχουν.
5) Μέγα πρόβλημα είναι η φωτιά. Το μέρα σε προδίδει ο καπνός, τη νύχτα η λάμψη της. Ακόμα και αν ανάμεσα στον παρατηρητή και τη φωτιά υπάρχει εμπόδιο, για παράδειγμα ένας ανεμοφράκτης, ο παρατηρητής θα δει αυτό που φωτίζει η φωτιά, και όχι την ίδια. Υπάρχει μια μέθοδος φωτιάς που λέγεται Dakota Fire. Η τρύπα της φωτιάς σκάβεται στο έδαφος, οπότε η φλόγα περιορίζεται, και όσο πιο βαθιά είναι, τόσο λιγότερο θα φαίνεται. Έχει και πρακτικά οφέλη, όπως στο μαγείρεμα κτλ.
Αν το χώμα είναι σκληρό ή παγωμένο και δεν μπορούμε να σκάψουμε βαθιά, μπορούμε να καλύψουμε τη φωτιά γύρω-γύρω με πέτρες ή με κάποιον τενεκέ. Όσο για τον καπνό, να θυμόμαστε ότι τα ξύλα που παράγουν τον περισσότερο είναι τα χλωρά και φρέσκα, καθώς και αυτά που έχουν ρετσίνι.
6) Προσπαθούμε να αφήσουμε το δυνατόν λιγότερα ίχνη της παρουσίας μας στο χώρο. Δεν είναι καλή ιδέα ας πούμε, να φτιάξει κανείς παγίδες κοντά στο καταφύγιο ή να σφάξει εκεί δίπλα κάποιο ζώο που έπιασε. Αυτό μπορεί να το κάνει μακριά, ούτως ώστε τα υπολείμματά του να μη προδώσουν την εγγύτητα του καταφυγίου. Αν μπορεί να τα θάψει, ακόμα καλύτερα.
Σε όλα τα παραπάνω φυσικά προστίθεται και η σιγή, για αποφυγή εντοπισμού μας λόγω θορύβου. Βέβαια ισχύει το κατά δύναμιν, δεν είναι όλα παντού ιδανικά υπέρ μας ή ιδανικά εναντίον μας. Βλέποντας και κάνοντας…αλλά γνωρίζοντας!
ΔΙΟΝΥΣΟΣ1991ΕΛ
Το δεύτερο είδος είναι το αντίθετο ακριβώς. Η επιβίωση έχει σκοπό να κρατήσει πολύ, όσο χρειαστεί ουσιαστικά (ενώ στο πρώτο είδος το δυνατόν λιγότερο), και επίσης η θέση του ανθρώπου που την εφαρμόζει πρέπει να μείνει κρυφή.
Σε μία κατάσταση σαν αυτή που αναμένεται να επικρατήσει παγκόσμια, τότε είναι προφανές ότι θα κληθούμε να εφαρμόσουμε την αόρατη επιβίωση. Σε αυτή την περίπτωση ο στόχος μας είναι να αποκρύψουμε τον εαυτό μας, το καταφύγιο και τα ίχνη της παρουσίας μας, όσο καλύτερα γίνεται. Μερικά βήματα είναι τα παρακάτω:
1) Το πρώτο που μπορούμε να αποκρύψουμε είναι ο ίδιος ο εαυτό μας, φορώντας τα κατάλληλα ρούχα. Δεν μπορείς να πας για επιβίωση στο δάσος φορώντας φούξια ή γαλάζια φόρμα! Το καλύτερο που μπορεί να φορέσει κανείς σε Ελληνικό περιβάλλον είναι η γνώριμη σε όλους μας στρατιωτική παραλλαγή. Όχι όποια και όποια όμως, καθώς οι παραλλαγές κάθε στρατού επιλέγονται με βάση το πού θα κληθεί να πολεμήσει. Έτσι, μια παραλλαγή Φινλανδικού ας πούμε στρατού, είναι λιγότερο αποτελεσματική από αυτή που χρησιμοποιεί ο Ελληνικός. Χαρακτηριστικό της αποτελεσματικότητάς της είναι το ότι το 2011 είχε σχεδιαστεί η αντικατάστασή της με νέα, “ψηφιακή” παραλλαγή (ίδιων πάντως χρωμάτων και τόνων), και μετά από δοκιμές μονάδων Ειδικών Δυνάμεων, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η παρούσα είναι επαρκέστατη, ίσως και ανώτερη από το “ψηφιακό” σχέδιο.
2) Εννοείται ότι σε αστικό περιβάλλον τα χρώματα αλλάζουν, καθώς επικρατεί το γκρίζο και το μαύρο (ειδικά τη νύχτα). Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσαμε εσωτερικά των ρούχων μας να έχουμε ράψει γκρίζα φόδρα ή παραλλαγή πόλεως όπως τις παρακάτω, ούτως ώστε απλώς να φορέσουμε τα ρούχα ανάποδα και να έχουμε δύο σε ένα.
4) Το καταφύγιό μας δεν πρέπει να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα. Πρέπει να έχει τα χρώματα του περιβάλλοντος και να είναι ένα με αυτό. Είναι προφανές ότι δεν θα φτιάξουμε ένα καταφύγιο στη μέση ενός ξέφωτου, αλλά δίπλα σε κάποιο άλλο κυρίαρχο οπτικά αντικείμενο (ένα μεγάλο δένδρο, δίπλα σε κάποιο βράχο κτλ), ούτως ώστε το κάπως αφύσικο σχήμα του καταφυγίου να “σπάει” δίπλα του. Επίσης φροντίζουμε να φαίνεται το δυνατόν εναρμονισμένο με το περιβάλλον γύρω του. Αν γύρω μας έχουμε νεκρά δέντρα και πεσμένα κλαδιά (άρα κυριαρχεί το καφέ), δεν θα ήταν σοφό το καταφύγιο να είναι φτιαγμένο με φτέρες και χλωρά κλαδιά. Βάλτε τη φαντασία σας για το πόσες παρόμοιες καταστάσεις υπάρχουν.
5) Μέγα πρόβλημα είναι η φωτιά. Το μέρα σε προδίδει ο καπνός, τη νύχτα η λάμψη της. Ακόμα και αν ανάμεσα στον παρατηρητή και τη φωτιά υπάρχει εμπόδιο, για παράδειγμα ένας ανεμοφράκτης, ο παρατηρητής θα δει αυτό που φωτίζει η φωτιά, και όχι την ίδια. Υπάρχει μια μέθοδος φωτιάς που λέγεται Dakota Fire. Η τρύπα της φωτιάς σκάβεται στο έδαφος, οπότε η φλόγα περιορίζεται, και όσο πιο βαθιά είναι, τόσο λιγότερο θα φαίνεται. Έχει και πρακτικά οφέλη, όπως στο μαγείρεμα κτλ.
Αν το χώμα είναι σκληρό ή παγωμένο και δεν μπορούμε να σκάψουμε βαθιά, μπορούμε να καλύψουμε τη φωτιά γύρω-γύρω με πέτρες ή με κάποιον τενεκέ. Όσο για τον καπνό, να θυμόμαστε ότι τα ξύλα που παράγουν τον περισσότερο είναι τα χλωρά και φρέσκα, καθώς και αυτά που έχουν ρετσίνι.
6) Προσπαθούμε να αφήσουμε το δυνατόν λιγότερα ίχνη της παρουσίας μας στο χώρο. Δεν είναι καλή ιδέα ας πούμε, να φτιάξει κανείς παγίδες κοντά στο καταφύγιο ή να σφάξει εκεί δίπλα κάποιο ζώο που έπιασε. Αυτό μπορεί να το κάνει μακριά, ούτως ώστε τα υπολείμματά του να μη προδώσουν την εγγύτητα του καταφυγίου. Αν μπορεί να τα θάψει, ακόμα καλύτερα.
Σε όλα τα παραπάνω φυσικά προστίθεται και η σιγή, για αποφυγή εντοπισμού μας λόγω θορύβου. Βέβαια ισχύει το κατά δύναμιν, δεν είναι όλα παντού ιδανικά υπέρ μας ή ιδανικά εναντίον μας. Βλέποντας και κάνοντας…αλλά γνωρίζοντας!
ΔΙΟΝΥΣΟΣ1991ΕΛ
el.gr
Έτσι, το άρθρο Αόρατη Επιβίωση
δηλαδή όλα τα άρθρα Αόρατη Επιβίωση Αυτή τη φορά, ελπίζουμε ότι μπορεί να προσφέρει οφέλη σε όλους σας. Εντάξει, μπορείτε να δείτε σε μια θέση σε άλλα άρθρα.
Μπορείτε τώρα να διαβάσετε το άρθρο Αόρατη Επιβίωση η διεύθυνση του συνδέσμου https://voiceinformation.blogspot.com/2017/10/blog-post_7742.html
Related Posts :
Δείτε τι αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου 139 φορές περισσότερο από το κρέας!- Βουλευτής ΚΚΕ : «ΠΡΕΠΕΙ» (!!!) ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΠΙΣΗΜΑ (!!!)ΤΖΑΜΙΑ στήν Ανατολική ΚΑΙ Δυτική Αττική !!!!
- Διαβατήρια τέλος σε παιδεραστές
- Μεγάλη ΠΡΟΣΟΧΗ: Ευπάθεια στον Google Chrome επιτρέπει καταγραφή βίντεο & ήχου
- Ελευθερία σημαίνει να είναι κανείς φως του εαυτού του.
0 Response to "Αόρατη Επιβίωση"
Δημοσίευση σχολίου