Στον καιρό των λοκατζήδων

Στον καιρό των λοκατζήδων - Γεια σου φίλε Πληροφορίες φωνής, Στο άρθρο που διαβάζετε αυτή τη φορά με τον τίτλο Στον καιρό των λοκατζήδων, έχουμε προετοιμαστεί καλά για αυτό το άρθρο μπορείτε να διαβάσετε και να κατεβάσετε τις πληροφορίες σ 'αυτό. ελπίζουμε πλήρωση των θέσεων άρθρο αθλητισμός, άρθρο Νέα, άρθρο οικονομία, άρθρο πολιτική, άρθρο υγεία, γράφουμε μπορεί να καταλάβει. Λοιπόν, καλή ανάγνωση.

τίτλος : Στον καιρό των λοκατζήδων
Σύνδεσμος : Στον καιρό των λοκατζήδων

Διαβάστε επίσης


Στον καιρό των λοκατζήδων



Στον καιρό των λοκατζήδων

Όχι, ρε παιδιά... Δεν ήταν πάντα τόσο ξεφτιλισμένοι οι κυβερνήτες μας, οι ιερείς μας, οι σοφοί μας, οι καλλιτέχνες μας, τα πρότυπα μας, τα συλλογικά μας οράματα και ο στρατός μας.
Ούτε είμαστε εσαεί οι θλιβεροί γραικύλοι της πρωτης φορας αριστερά, που ανοίγουμε χέρια και πόδια στις ορδές των λαθρεποίκων κι' αραδιάζουμε μπασταρδάκια με αλβανορουσίδες κι' αραπάδες.  
Ίσα-ίσα, που η νεώτερη Ελλάς γνώρισε και σπουδαίες στιγμές, στον Στοχασμό, στην Τέχνη, στα Γράμματα, στον μπαμπά Πόλεμο και στην ξελογιάστρα Ειρήνη.

Να, σαν να' τανε σήμερα, θυμάμαι τότε - στον καιρό των λοκατζήδων, προτού πλακώσουν οι ειρηνόκαυλοι και διαλύσουν τα πάντα.  
Αν μη τι άλλο, ξέραμε πως το να έχεις την τιμή να βαστάς όπλο και να το χειρίζεσαι για την σωτηρία της πατρίδας, είναι Αρετή, με τη Σωκρατική έννοια - δηλαδή αγώνας υπερ του Αγαθού, που είναι ταυτόχρονα αγαθό για το άτομο αλλά αγαθό και για το σύνολο.

Κι απάνω σε τούτη την Αρμονία ατομικού και συλλογικού Πεπρωμένου, ορκιζόμαστε Πίστη σε έναν κώδικα αξιών, που ξεκίναγε με το: "εις οιωνός άριστος..." και κατέληγε στο ότι: "η ατομική προκοπή είναι συνάρτηση της συλλογικής προκοπής"
Ε, γι' αυτό τον καιρό των λοκατζήδων, θέλω να σας μιλήσω...
     


Να 'μαι λοιπόν, στο Μεγάλο Πεύκο, στα 29 μου χρόνια.
Αν δεν κάμω  λάθος, γιατί έχει περάσει πολύς καιρός από τότε, ήταν πάλι αρχές-αρχές της άνοιξης.
Μια άνοιξη που εκείνο τον καιρό, άνθιζε και απέξω μου και απο μέσα μου.  Έναν καιρό όπου κανένας μας, απ όσους φιλοδοξούσαμε να φορέσουμε τον πράσινο μπερέ, δεν είχε μάθει ακόμα τι παναπεί χειμώνας...
Τωρα πια βεβαια εχω ζησει πολλους χειμωνες - τοσους ωστε κοντευω να ξεχασω τι παναπει Ανοιξη.
Ωστοσο, καμια φορα εχω την αισθηση [ή την ψευδαισθηση, ότι ανθίζω ακόμα...]

Α, και να μην ξεχασω να σας πω ότι αυτο που βασταω μπροστα μου, ειναι ασυρματος χαμηλης ισχυος.
Τετοια φορτωνομαστε στην πλατη και εξασφαλίζαμε την επικοινωνία της μονάδας. Ενίοτε όμως τον γυρίζαμε και σε κάτι αλλες συχνοτητες, όπου μπορουσαμε να κρυφακούμε ροζ τηλεφωνα!
Είπαμε... Ειμαστε πολυ νέοι, τότε...





Θυμάμαι ότι το πρώτο πράγμα που μου είχε κάμει σφοδρήν εντύπωση, με το που παρουσιάστηκα στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων [ΚΕΕΔ], ηταν οτι τα φανταράκια των 19, 20 βία 22 ετών, λόγω του ότι εγώ ήμουν ήδη 29 ετών, με αποκαλούσαν "Γέρο"
Και μαζί με μένα, κανα-δυο ακόμα "μεγαλούτσικους" εν σχέσει με τα 20ετη πιτσιρίκια της παλιότερης ΕΣΣΟ, που μας υποδέχονταν.

Γέροι ετών 29!
Σκληρή που είναι η νιότη, ρε γαμώτο... 

Το γεγονός όμως ότι πήγα σχετικά "μεγάλος" στον στρατό, είχε και μια θετική πλευρά. Είχα ήδη την εμπειρία και τη γνώση για να κρίνω και να συγκρίνω αυτα που συνεβαιναν, τοσο στον τομεα της εκπαιδευσης, οσο και στον επιχειρησιακο τομεα.
Και περι αυτων θα σας μιλησω εδω...

Βεβαίως, όοσοι παρουσιάζονταν στο Μεγάλο Πεύκο δεν κατατασσονταν απαραιτήτως στις Ειδικές Δυνάμεις, παρότι είχε γίνει ήδη μια προεπιλογή από τα κέντρα περιοδευόντων.
Έπρεπε να περάσει κανεις μία σειρά από δοκιμασίες, ψυχικές, σωματικές και διανοητικές, ώστε να κριθεί κατάλληλος να φορέσει το πράσινο μπερέ, το οποιο μάλιστα δίνονταν σε ειδική τελετή, στο τέλος της βασικής εκπαίδευσης.

Η πρωτη φάση αυτής της εκπαίδευσης αφορούσε τα στοιχειώδη που οφείλει να γνωρίζει ένας στρατιώτης.
Καταρχήν τη δυνατότητα να πειθαρχείς και να δρας ως μέρος ενός συνόλου. Κάτι που μαθαίνεται μέσα από τις ασκήσεις συντονισμένου βηματισμού, την παρέλαση, τις λεγόμενες ασκήσεις σχηματισμών και ακριβείας αλλά και την προθυμία να υπακούσεις άμεσα και ταχύτατα στις εντολές των ανωτέρων.
Μην νομίζετε ότι αυτή τη φάση, που διαρκούσε περίπου 2 εβδομάδες, την περνουσαν όλοι.

Αντιθέτως, οι περισσότεροι νεοσύλλεκτοι, "χτυπούσαν αναβολή" ακριβώς σε τούτη την πρώτη-πρώτη επαφή με την στρατιωτική εκπαίδευση, γιατί απλούστατα δεν μπορούσαν να αντέξουν την πειθαρχία [και κυρίως την αυτο-πειθαρχία].
Θυμάμαι ότι οι 2 στους 10 από όσους παρουσιαστήκαμε σε κείνη την ΕΣΣΟ, δεν έφτασαν μέχρι την ορκωμοσία. Άλλοι έφυγαν με αναβολή, άλλοι με "τρελόχαρτα" και άλλοι κρίθηκαν μειωμένων ικανοτήτων και μετατέθηκαν σε μοναδες πεζικού, για βοηθητικές υπηρεσίες.
Οι υπόλοιποι ορκιστήκαμε ως απλοί πεζικάριοι και μας δοθηκε 4ήμερη άδεια ορκωμοσίας.

Επιστρέφοντας στο ΚΕΕΔ παραλάβαμε όπλα [τα FN] και ξεκινήσαμε ευθυς αμέσως την βασική εκπαίδευση των Ειδικών Δυνάμεων.
Αρχικά έπρεπε να ανταποκριθούμε σε μία σειρά αθλημάτων, με προκαθορισμένες ελάχιστες επιδόσεις. Συγκεκριμένα είχαμε δρόμους ταχύτητας, δρόμους αντοχής, άλματα, ρίψεις και βάρη.
Αν έπεφτες κάτω από το ελάχιστο όριο επίδοσης έστω και σε ένα άθλημα, κοβόσουν από τις Ειδικές Δυνάμεις και έπαιρνες μετάθεση για μονάδα πεζικού.
Αν πέρναγες τα αθλήματα συνέχιζες με τα ψυχονευματικα τεστ.    

Σ΄αυτή τη δευτερη φάση, δωσαμε διαφορα matrix test για να αξιολογηθούν οι γνωσεις μας, η ταχύτητα συνειρμών, η νοημοσύνη μας, η κριτική μας ικανότητα, η γλωσσικη μας επαρκεια και η ταχύτητα αντίληψης.
Παράλληλα εξεταστηκαμε απο ειδικους γιατρους, για να διαπιστωθεί η κατασταση της ακοης μας, της ορασης μας και του μυοσκελετικου μας συστηματος.
Τελος εξεταστηκαμε απο στρατιωτικους ψυχιάτρους, για να πιστοποιηθεί η ψυχοονευματικη μας υγεια.
Σε περίπτωση που υπηρχε πρόβλημα ψυχοσωματικης υγείας ή υπερβολικά χαμηλή επίδοση στα matrix test, κοβοσουν και επαιρνες την αγουσα για το πεζικο.

Αν δεν καμω λαθος, στην απονομη μπερε, μετα απο επιτυχια σε ολες αυτες τις δοκιμασιες, εφταναν περιπου οι μισοι απο οσους ειχαν παρουσιαστει με τη συγκεκριμενη ΕΣΣΟ. Και παλι ομως έπρεπε να υπογραψεις υπευθυνη δηλωση οτι δεχοσουν να υπηρετησεις εθελοντικα στις Ειδικες Δυναμεις και μονον τοτε, κρινοσουν καταλληλος για να φορεσεις το πρασινο μπερε.

Σημειωνω εδω οτι σε ολους τους στρατους του κοσμου, υπηρετουν μονον εθελοντες στις Ειδικες Δυναμεις. Κι αυτό επειδή υπαρχει κίνδυνος σοβαρων τραυματισμων στις ασκησεις ή [ακόμα πιο σημαντικό] σε περιπτωση που πιαστεις αιχμαλωτος ως σαμποτερ στα μετοπισθεν του εχθρου, θεωρεισαι δολιοφθορεας και δεν προστατευεσαι απο τη συνθηκη της Γενευης...

Μετα το περας της βασικης εκπαιδευσης και την απονομή μπερε, καθενας απο μας έπαιρνε  ειδικότητα και ταυτόχρονα μετάθεση για κάποια Μοίρα Καταδρομών ή για άλλο ειδικό κέντρο εκπαίδευσης, αν το απαιτούσε η ειδικότητα.
Εγώ παραδείγματος χάριν βρέθηκα, από το Μεγάλο Πεύκο στο 480 τάγμα διαβιβάσεων στο Χαϊδαρι, για να εκπαιδευτώ στα σηματα μορς.


 Πρόχειρο σχεδιάγραμμα για τη δομή των επικοινωνιών, 
σε άσκηση επίδειξης Ειδικών Δυνάμεων, στο Μεγάλο Πεύκο.
Το ανακαλυψε και μου το εστειλε ο φιλος Χ.Α., με τον οποίο υπηρετήσαμε μαζί 
πρωτα στο ΚΕΕΔ, ύστερα στο 480 και τέλος στη Δ΄ Μοιρα Καταδρομων.
Με τον Χ. Α. μοιραζομαστε το ίδιο σκηνάκι στις ασκησεις της μοίρας.
Στον τομέα "Δόξα 1", του συντονισμού δηλαδή των λέμβων επίδειξης, βλεπετε το ονοματακι μου... 

Η βασικη εκπαιδευση που σας περιγραφω γίνονταν στο ΚΕΕΔ και βαστουσε παραπανω απο μηνα.
Το ΚΕΕΔ όμως το τέλειωσαν, οι πρώτη φορά αριστεροί. Τώρα οι νεοσύλλεκτοι παρουσιάζονται κατευθείαν στη μάχιμη μονάδα και κει εκπαιδεύονται.
Δεν θέλω καν να φανταστώ τι σόι εκπαίδευση θα είανι αυτή, για την οποία εμείς, στο άριστα οργανωμένο ΚΕΕΔ, χρειαζόμαστε περισσότερο από μήνα και τώρα θα γίνεται [ή πιο σωστά θα "ψιλογίνεται"] σε μία μάχιμη μονάδα, που κανονικά θα έπρεπε ήδη να αποτελείται απο καλά εκπαιδευμένους καταδρομείς!

Στην ουσία οι νεοσύλλεκτοι στέλνονται άμαθοι, αδαείς και ανεκπαίδευτοι, σε μονάδες πρώτης γραμμής, που θα έπρεπε να είναι, ανα πάσαν στιγμή, πανέτοιμες για να αντιμετωπίσουν την τουρκική απειλή.
Κι όταν έναν στρατιώτη τον στέλνεις στην πρωτη γραμμη ανεκπαιδευτο, ειναι σαν ναν τον στελνεις σε αποστολη αυτοκτονίας...

Τώρα βέβαια οι κόκκινοι πολιτικοί συμμορίτες, δεν δίνουν δεκάρα για το αν θα υπάρχει στρατός, πόσω μάλλον για  το αν θα εκπαιδεύονται σωστά οι ειδικές δυνάμεις.
Για τους ανθρώπους αυτούς, το πρότυπο είναι ο αρνητής στράτευσης.
Δεν δίνουν δεκάρα επίσης για το αν, σε μια πιθανη σύγκρουση θα υπάρχουν χιλιάδες Έλληνες νεκροί και τραυματίες.
Ουσιαστικά δεν δίνουν δεκάρα για τους Έλληνες.
Σκεφτείτε μονάχα ότι, εν καιρώ ειρήνης, υπάρχουν εκατοντάδες Έλληνες που κοιμούνται σε παγκάκια ή σε αυτοκίνητα και τρώγουν από τα συσσίτια των εκκλησιών ή από τα σκουπίδια. Κι όμως για όλους αυτούς τους απελπισμένους δεν βρέθηκε ποτέ ένας αριστερός, να δώσει την παραμικρή βοήθεια.
Φυσικά αν επρόκειτο για κανέναν έγχρωμο "πρόσφυγα" [αράπη θα τον αποκαλούσε οι Ζαμπέτας] θα εμφανιζόντουσαν μιλιούνια οι μεταναστολάγνοι καλοί σαμαρείτες, για να τυ εξασφαλίσουν στέγη, φαγητό κι επιδόματα!

Τα ίδια και χειρότερα θα έπρατταν οι πάσης φύσεως αριστερομεταναστόκαυλοι, εν καιρώ πολέμου.
Δεν θα έδιναν δεκάρα για τα θύματα, από πλευράς των Ελλήνων. Πιο πολύ θα γνοιάζονταν για το αν είχε ανοίξει καμιά μύτη Τούρκου, Αλβανού ή Βούλγαρου, παρά για το αν κείτονταν χιλιάδες Ελληνάκια νεκρά στα πεδία των μαχών!
Και να σας πω κάτι, ακόμα;
Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο αντιδρά ο κάθε αριστεροειρηνόκαυλος, τώρα που οι Τούρκοι κρατάνε αιχμαλώτους δυο  Έλληνες στρατιώτες.

Ξέρετε τι λενε μεταξύ τους, τα κόκινα καθαρματάκια, για τους δύο αιχμαλώτους των Τούρκων;
- Δυο καραβανάδες λιγότεροι!
Μάλιστα κυρία μου, αυτό ακριβώς λένε...  Κι εσύ περιμένεις από δαύτους να προστατεύσουν εσένα και τα παιδιά σου.
Καλά και σε χαιρετάω...
Ρε, αν μπορούσαν οι κόκκινοι συμμορίτες θα διαιρούσαν την Ελλάδα σε τέσσερα κομμάτια και θα προσέφεραν, το ένα στους Τούρκους, το άλλο στους Αλβανούς, το τρίτο στους αφροασιάτες και το υπόλοιπο [το μεγαλύτερο] στους Αμερικάνους.

Αμ΄γιατί νομίζεις ότι τους εγκατέστησαν οι μπιλντεπεργκεράδες στην εξουσία και κανονίσανε ώστε, πάντες οι μεγιστάνες των ΜΜΕ, να παίζουν το παιχνίδι τους;
Λυπάμαι, αλλά όπως μας τέλειωσε ο καιρός των λοκατζηδων, έτσι μας τελειώνει και η Ελλάδα, ολάκερη...




  Χιονοδρόμοι των ΛΟΚ. Ένα από τα πλέον επίλεκτα τμήματα των ήδη επιλέκτων...
Αλήθεια το Κέντρο Εκπαίδευσης των χιονοδρόμων θα καταργηθεί ή μήπως έχει καταργηθεί ήδη;
Κι αν καταργηθεί, πως θα διεξάγουμε καταδρομικές επιχειρήσεις στα χιονισμένα μας βουνά;
Θα μου πεις, χέστηκαν τώρα οι ισλαμόκαυλοι για το αν θα έχουμε χιονοδρόμους.  
Θα ζητήσουμε από τους Αμερικάνους να μας στείλους τίποτα σκιερ και οι κολλητοί του κόμματος θα αναλαβουν εργολαβικα να τους πουλανε σκι και χασίσια...

Κι επειδή προβλέπω στο τέλος να καταργούνται ουσιαστικά οι Ειδικές Δυνάμεις, να σας δώκω εδώ λίγες χαρακτηριστικές φωτογραφίες από ασκήσεις των λοκατζήδων, τον καιρό που ακόμα είχαμε λοκατζηδες.
Έτσι...
Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι...




 Κατάβαση με σχοινί από πύργο αναρρίχησης, σε άσκηση ορεινού πολέμου



Παραλλαγή και κάλυψη ελεύθερου σκοπευτή σε άσκηση ανορθόδοξου πολέμου [ανταρτοπόλεμου]



 Ανάβαση σε πυργο αναρρίχησης, κατα τη διαρκεια ασκησης ορεινου πολεμου.



Κατάβαση τύπου τελεφερίκ, με σχοινί, από κορυφή λόφου έως τις όχθες ποταμού [κεκλιμένη]

Δ΄ Μοίρα Καταδρομών - η μοίρα στην οποία υπηρέτησα, τον καιρό των λοκατζήδων

Σταματώ όμως εδώ τις αναμνησεις μου, από τον καιρό των λοκατζήδων, διότι εδώ που φτάσαμε μπορεί να μου στείλουν την αντιτρομοκρατική να με συλλάβει, για κήρυγμα μίσους! Καθότι το να μιλάς πλέον στην Ινδογρεκία των ΜΚΟ, για λοκατζήδες και για πατριδες, θεωρείται ρατσιστικό αδίκημα και τιμωρείται με βαρύτατες ποινές. 
Και μεταξύ μας, έχουν και ένα δίκιο.
 
Σκεφτείτε μοναχά ότι κοτζάμ σύμβουλος πρωθυπουργού, είναι αρνητής στράτευσης [κοινώς: χαλβάς]. Απο που κι ως που έχουμε το θράσος εμεις, που υπηρετήσαμε την πατρίδα, να τον ταπεινώνουμε, πετώντας του στα μούτρα ότι αρνήθηκε να πάει στον στρατό, για τον απλούστατο λόγο ότι είναι ένας δειλός καραβολεψάκιας, λουφαδόρος και ρίψασπις,  που περιμένει από τους άλλους, να πάνε να πολεμήσουν για να σώσουν τον δικό του κώλο;
 
Άσε που μπορεί να παρεξηγηθούν και από το "παρατηρητήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ελσίνκι" και να μας σφυρίξουν καμιά μήνυση για ρατσισμό, επειδή λέει εκπαιδευόμαστε στο πως θα καθαρίσουμε τους "Τουρκους εργάτες αδέρφια μας", ενώ θα έπρεπε με το που θα τους δούμε μπροστά μας σε κανα νησί, να τρέξουμε να τους προσφέρουμε άνθη και προφυλακτικά [αυτά που θα μας γαμίσουν...]
  
Καθότι κυρία μου ο καιρός των λοκατζήδων έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Σήμερα σε λογαριάζουνε, μόνον αν είσαι Λιλίκα και τρέχεις στα γκέη παρέηντς, μαζί με τα άλλα Μπουταρόπαιδα.  
Να δω εγω μονάχα, πως θα σωθούν οι κώλοι των ειρηνόκαυλων κυριών [και των δύο φύλων] με μπροστάρηδες τις ΜΚΟύδες και τις μπουταροξεφωνημένες, έτσι και μας την πέσουνε, η Ε΄φάλαγγα του αλβαναριού από τα μέσα μας και οι αλβανοτουρκαλάδες από τα έξω μας.
 
Τοτε μπορει και να θυμηθουνε τον καιρο των λοκατζηδων αλλα θα ειναι πολυ αργα... 
 
 


Έτσι, το άρθρο Στον καιρό των λοκατζήδων

δηλαδή όλα τα άρθρα Στον καιρό των λοκατζήδων Αυτή τη φορά, ελπίζουμε ότι μπορεί να προσφέρει οφέλη σε όλους σας. Εντάξει, μπορείτε να δείτε σε μια θέση σε άλλα άρθρα.

Μπορείτε τώρα να διαβάσετε το άρθρο Στον καιρό των λοκατζήδων η διεύθυνση του συνδέσμου https://voiceinformation.blogspot.com/2018/03/blog-post_443.html

Subscribe to receive free email updates:

Related Posts :

0 Response to "Στον καιρό των λοκατζήδων"

Δημοσίευση σχολίου