Η ομογενής Πηνελόπη Δημητριάδη, πρωτοπόρα επιστήμονας στην Φαρμακευτική - Γεια σου φίλε Πληροφορίες φωνής, Στο άρθρο που διαβάζετε αυτή τη φορά με τον τίτλο Η ομογενής Πηνελόπη Δημητριάδη, πρωτοπόρα επιστήμονας στην Φαρμακευτική, έχουμε προετοιμαστεί καλά για αυτό το άρθρο μπορείτε να διαβάσετε και να κατεβάσετε τις πληροφορίες σ 'αυτό. ελπίζουμε πλήρωση των θέσεων άρθρο αθλητισμός, άρθρο Νέα, άρθρο οικονομία, άρθρο πολιτική, άρθρο υγεία, γράφουμε μπορεί να καταλάβει. Λοιπόν, καλή ανάγνωση.

τίτλος : Η ομογενής Πηνελόπη Δημητριάδη, πρωτοπόρα επιστήμονας στην Φαρμακευτική
Σύνδεσμος : Η ομογενής Πηνελόπη Δημητριάδη, πρωτοπόρα επιστήμονας στην Φαρμακευτική

Η ομογενής Πηνελόπη Δημητριάδη, πρωτοπόρα επιστήμονας στην Φαρμακευτική

«Επί δεκαετίες ήμουν για την Ομογένεια του Μπρούκλιν η φαρμακοποιός της διπλανής πόρτας και ταυτόχρονα η γιατρός της γειτονιάς, ειδικά για τους πελάτες μας που δεν μπορούσαν να πάνε σε γιατρό, είτε γιατί δεν γνώριζαν αγγλικά είτε γιατί δεν είχαν ιατρική ασφάλιση. Οταν υπήρχε ιατρική ανάγκη συμβούλευα τον ασθενή τι πρέπει να κάνει και του έδινα φάρμακα για να τον βοηθήσω», αναφέρει με συγκίνηση στον «Εθνικό Κήρυκα» η Πηνελόπη Δημητριάδη, μία από τις πρώτες γυναίκες φαρμακοποιούς στη Νέα Υόρκη και ιδιοκτήτρια του γνωστού στην Ομογένεια Φαρμακείου «Farmacon», στην 5η Λεωφόρο και 80 δρόμους στο Μπρούκλιν.

Η Πηνελόπη Δημητριάδη σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια την τετραετία 1955-1959, μία εποχή, που όπως λέει η ίδια, η φαρμακευτική ήταν ένα ανδροκρατούμενο, άβατο, για τις γυναίκες επάγγελμα.

«Θυμάμαι μέσα στην τάξη», λέει, 

.....«υπήρχαν 200 άνδρες φοιτητές και 5 μόλις γυναίκες φοιτήτριες. ‘Εσείς τι κάνετε εδώ, ήρθατε για να βρείτε γαμπρό’ μας έλεγαν οι συμφοιτητές μας, μεταξύ σοβαρού και αστείου. Εκείνα τα χρόνια οι περισσότερες κοπέλες με το που τελείωναν το Γυμνάσιο παντρεύονταν και στα 19 με 20 τους χρόνια είχαν ήδη παιδιά. Εγώ σπούδασα Φαρμακευτική, κυρίως λόγω του πατέρα μου που το θεωρούσε ως ένα καλό επάγγελμα όταν θα επιστρέφαμε πίσω στην Ελλάδα. ‘Οταν με το καλό’, έλεγε συνεχώς, ‘πάμε πίσω στην πατρίδα θα έχεις μία καλή σταδιοδρομία και πολλές ευκαιρίες διότι εκεί δεν υπάρχουν φαρμακοποιοί’.


»Δείγμα του πόσο πολύ αγαπούσε την Ελλάδα ο πατέρας μου είναι ότι αν και μετανάστευσε στην Αμερική το 1907 σε ηλικία μόλις 15 ετών ποτέ δεν κατάφερε να προσαρμοστεί εδώ. Ολη του τη ζωή ζούσε με το όνειρο της επιστροφής, όνειρο που ποτέ δεν εκπληρώθηκε. Με το που αποφοίτησα από το Πανεπιστήμιο εργάστηκα σε ένα ιδιωτικό φαρμακείο, ένα από τα παλαιότερα της Αμερικής. Θυμάμαι, ακόμη μέχρι σήμερα και με στεναχωρεί, με πόση δυσπιστία με αντιμετώπιζαν οι πελάτες. Πολλοί δεν ήθελαν να τους εξυπηρετήσω, ‘πού είναι’, έλεγαν, ‘ο άνδρας φαρμακοποιός’.

Η Πηνελόπη με τον αείμνηστο σύζυγο της Δημήτρη και τα παιδιά τους, Γιάννη και Ευτυχία.

»Δυστυχώς την ίδια αρνητική αντιμετώπιση είχα και από γυναίκες πελάτισσες. Αργότερα για 7 χρόνια εργάστηκα σε μία μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία στον τομέα της έρευνας. Το 1972 αγοράσαμε με τον αείμνηστο σύζυγό μου, Δημήτρη, το φαρμακείο της γειτονιάς που μέναμε στο Μπρούκλιν, 20ή Λεωφόρο και 50 δρόμους, μία περιοχή γεμάτη Ελληνισμό τα χρόνια εκείνα. Ομως σιγά σιγά οι Ελληνες άρχισαν να μετακομίζουν στο Μπέι Ριτζ. Ετσι το 1976 αποφασίσαμε να αγοράσουμε το δεύτερό μας φαρμακείο στους 80 δρόμους και 5η Λεωφόρο για να είμαστε δίπλα στην Ομογένεια που τόσο μας στήριζε.

»Οταν αγοράσαμε το φαρμακείο δεχόμασταν γραπτές ρατσιστικές επιθέσεις από τους ξένους. Αν και υπήρχαν πολλοί Ελληνες που ζούσαν στην περιοχή δεν άρεσε η ιδέα ενός φαρμακείου στην 5η Λεωφόρο. Την εποχή εκείνη κυριαρχούσαν τα μπαρ και πολλοί ήθελαν να διατηρήσουν την περιοχή ως κέντρο διασκέδασης και η ύπαρξη ενός φαρμακείου τους χαλούσε προφανώς τα σχέδια. Βέβαια όσο περνούσαν τα χρόνια, όχι μόνο οι Ελληνες, αλλά και όλοι οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής, εκτιμώντας τις προθέσεις και την τίμια εργασία μας, μας δέχτηκαν και μας αγκάλιασαν σαν μία οικογένεια.

»Εμείς από την πλευρά μας πάντα βοηθάμε όπου και όπως μπορούμε την Κοινότητα. Η σκέψη των αμέτρητων Ελληνόπουλων που έχουν εργαστεί και εξακολουθούν να εργάζονται στο φαρμακείο μας για να κάνουν πρακτική εξάσκηση επαγγέλματος ή για να βγάλουν ένα χαρτζιλίκι με γεμίζει με αισθήματα χαράς και υπερηφάνειας. Επί πολλά χρόνια υπηρέτησα και την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού ως η πρώτη γυναίκα από τη θέση του εκκλησιαστικού συμβουλίου.

»Συμμετείχα ενεργά στην προεκλογική εκστρατεία του Πολ Τσόγκα και παρευρέθηκα ως αντιπρόσωπος στη συνέλευση του Δημοκρατικού Κόμματος στη Νέα Υόρκη το 1992 στην εκλογή του Μπιλ Κλίντον. Υπηρέτησα για 6 χρόνια το συμβούλιο της περιφέρειας 10 στο Μπέι Ριτζ και πρόεδρος της επιτροπής περιβάλλοντος. Επίσης, για πολλά χρόνια ήμουν μέλος του Ελληνοαμερικανικού Συμβουλίου Γυναικών».

Η Πηνελόπη, δεύτερη από αριστερά στην πρώτη σειρά, σε αναμνηστική φωτογραφία με την απόφοιτη τάξη της φαρμακευτικής του Κολούμπια το 1959.

Η Πηνελόπη Δημητριάδη γεννήθηκε το 1937 στο Γύθειο Λακωνίας και ήρθε στην Αμερική σε ηλικία 11 ετών με πρώτη της γειτονιά τους 43 δρόμους και 8η Λεωφόρο στο Μανχάταν.

«Η περιοχή τότε ήταν γεμάτη από Ελληνες, Προδρομίδης, Κεντρικόν, Πρωτόπαππα, Παράδεισος, Μολφέτας και πολλά άλλα ελληνικά μαγαζιά μεσουρανούσαν στο σημείο που βρίσκεται σήμερα ο σταθμός των λεωφορείων. Σιγά σιγά ο Ελληνισμός έφευγε, άλλοι για το Μπρούκλιν και άλλοι για την Αστόρια. Το 1952 μετακομίσαμε και εμείς στο Μπρούκλιν και εκεί αγοράσαμε τα δύο μας φαρμακεία.

Διαβάστε περισσότερα στον Εθνικό Κήρυκα, εφημερίδα της ομογένειας

Έτσι, το άρθρο Η ομογενής Πηνελόπη Δημητριάδη, πρωτοπόρα επιστήμονας στην Φαρμακευτική

δηλαδή όλα τα άρθρα Η ομογενής Πηνελόπη Δημητριάδη, πρωτοπόρα επιστήμονας στην Φαρμακευτική Αυτή τη φορά, ελπίζουμε ότι μπορεί να προσφέρει οφέλη σε όλους σας. Εντάξει, μπορείτε να δείτε σε μια θέση σε άλλα άρθρα.

Μπορείτε τώρα να διαβάσετε το άρθρο Η ομογενής Πηνελόπη Δημητριάδη, πρωτοπόρα επιστήμονας στην Φαρμακευτική η διεύθυνση του συνδέσμου https://voiceinformation.blogspot.com/2018/10/blog-post_291.html

Tweet

Subscribe to receive free email updates: