Ο Εμίλ Ζολά και το «ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΥ»: Μια σπουδαία πολιτική πράξη - Γεια σου φίλε Πληροφορίες φωνής, Στο άρθρο που διαβάζετε αυτή τη φορά με τον τίτλο Ο Εμίλ Ζολά και το «ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΥ»: Μια σπουδαία πολιτική πράξη, έχουμε προετοιμαστεί καλά για αυτό το άρθρο μπορείτε να διαβάσετε και να κατεβάσετε τις πληροφορίες σ 'αυτό. ελπίζουμε πλήρωση των θέσεων άρθρο αθλητισμός, άρθρο Νέα, άρθρο οικονομία, άρθρο πολιτική, άρθρο υγεία, γράφουμε μπορεί να καταλάβει. Λοιπόν, καλή ανάγνωση.

τίτλος : Ο Εμίλ Ζολά και το «ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΥ»: Μια σπουδαία πολιτική πράξη
Σύνδεσμος : Ο Εμίλ Ζολά και το «ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΥ»: Μια σπουδαία πολιτική πράξη

Ο Εμίλ Ζολά και το «ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΥ»: Μια σπουδαία πολιτική πράξη

Ο Εμίλ Ζολά και το «ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΥ»: Μια σπουδαία πολιτική πράξη

Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Γαλλία συγκλονίστηκε από μια υπόθεση η οποία μνημονεύεται ακόμη και σήμερα. Κεντρικό πρόσωπο της υπόθεσης ήταν ο εβραϊκής καταγωγής Γάλλος λοχαγός του πυροβολικού Άλφρεντ Ντρέιφους ο οποίος κατηγορήθηκε το 1894 για προδοσία, όταν η Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών της Γαλλίας ανακάλυψε στο καλάθι των αχρήστων του Γερμανού στρατιωτικού ακόλουθου στο Παρίσι ένα ανυπόγραφο απόκομμα μιας επιστολής, η οποία αναφερόταν στην αποστολή μυστικών εγγράφων προς τη Γερμανία και αφορούσαν την άμυνα της χώρας.

Μυστικές υπηρεσίες, κατασκοπεία, κατάχρηση εξουσίας, δικαστική πλάνη, κακοδικία, όλα αυτά οδήγησαν στο να καταδικαστεί ένας αθώος, να εξαπολύσει ο Έμιλ Ζολά το δριμύ «κατηγορώ» του, να πέσει εν τέλει η γαλλική κυβέρνηση. Μιλάμε φυσικά για την περίφημη «υπόθεση Ντρέιφους».

Παρίσι, έτος 1894. Οι σχέσεις της Γαλλίας με τη Γερμανία παραμένουν τεταμένες. Οι Γάλλοι, αν και έχουν αποκαταστήσει την παρουσία του στις αποικίες τους, βρίσκονται ουσιαστικά απομονωμένοι σε επίπεδο διεθνών σχέσεων, ενώ η συμμαχία Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας και Ιταλίας έχουν σχηματίσει ένα ασφυκτικό κλοιό γύρω της. Στο εσωτερικό της δε, τα οικονομικά κυρίως σκάνδαλα είχαν φέρει την απαξίωση του κοινοβουλίου και της Κυβέρνησης από τους πολίτες.

Η κοινή γνώμη ήταν εναντίον του Ντρέιφους. Έτσι, η πίεση που ασκήθηκε οδήγησε τη διεύθυνση του Φιγκαρό να αντικαταστήσει τον αρχισυντάκτη που δέχθηκε τα άρθρα του Ζολά. Ο τελευταίος δεν υποχώρησε. Τύπωσε τα άρθρα σε φυλλάδια και τα διένειμε παντού. Το «Κατηγορώ» δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ωρόρ». Ιδρυτής της ο Ερνέστ Βωγκάν.Ένα από τα μέλη της συντακτικής επιτροπής ήταν και ο Ζωρζ Κλεμανσώ. Στις 13 Ιανουαρίου 1898 η εφημερίδα κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο το «Κατηγορώ». Ο Ζολά δικαιώνει την πεποίθηση ότι η «πένα είναι δυνατότερη από το ξίφος». Ξεσκέπασε την αθλιότητα και τη συκοφαντία ρατσιστικών μυαλών. Την ατιμία των υποταγμένων δημοσιογράφων. Τον δηλητηριώδη αντισημιτισμό της κοινωνίας. Αποκάλυψε τις αρετές του θάρρους, της γενναιότητας, της αλληλεγγύης. Έδωσε νόημα στις θεμελιώδεις αξίες της Δικαιοσύνης, της Εντιμότητας, της Ελευθερίας.

Το υπόμνημα του προδότη

Την περίοδο εκείνη, η Γερμανία, είχε στείλει ως στρατιωτικό ακόλουθο στην πρεσβεία της στο Παρίσι τον Συνταγματάρχη Μαξιμιλιανό Σβαρτσκόππεν. Ο Συνταγματάρχης σύντομα δημιούργησε ένα δίκτυο πληροφοριοδοτών μεταξύ των οποίων ήταν και κατώτεροι υπάλληλοι του Υπουργείου των Στρατιωτικών. Η γαλλική αντικατασκοπεία από την άλλη, γνώριζε τις κινήσεις του Σβαρτσκόππεν και με τη σειρά της παρακολουθούσε τις κινήσεις του. Ένας από τους ανθρώπους που είχαν επιστρατευθεί για αυτή τη δουλειά, ήταν και η καθαρίστρια της γερμανικής πρεσβείας η Μαντάμ Μπαστιάν. Ένα μεσημέρι, η Μπαστιάν μάζεψε από τον κάλαθο των αχρήστων διάφορα σημειώματα με σκοπό να τα παραδώσει στο σύνδεσμό της στη γαλλική αντικατασκοπεία. Μέσα σε αυτά, υπήρχε και ένα ανώνυμο υπόμνημα προς τον Συνταγματάρχη Σβαρτσκόππεν από κάποιον πληροφοριοδότη, ο οποίος υποσχόταν να δώσει πληροφορίες σχετικά με απόρρητα στρατιωτικά σχέδια. Το υπόμνημα θεωρήθηκε σπουδαίο ντοκουμέντο προδοσίας και κατέληξε στα χέρια του υπουργού των Στρατιωτικών στρατηγό Μερσιέ, ο οποίος διέταξε άμεσα έρευνα για να βρεθεί ο προδότης.

Οι έρευνες και ο λοχαγός Ντρέιφους

Λόγω του στυλ γραφής αλλά και των πληροφοριών που υποσχόταν στο υπόμνημά του ο προδότης, οι έρευνες έδειχναν πως είναι κάποιος μέσα από το Γενικό Επιτελείο Στρατού. Αρχικά στράφηκαν προς τους πρόσφατα αποσπασμένους εκεί για εκπαιδευτικούς λόγους και εν συνεχεία σε όσους είχαν περάσει από κάποιο πόστο του επιτελείου πρόσφατα. Από τους τελευταίους πάρθηκε και δείγμα γραφικού χαρακτήρα. Όταν έγινε αντιπαραβολή των γραφικών χαρακτήρων με αυτόν του υπομνήματος, οι υποψίες έπεσαν στο γραφικό χαρακτήρα ενός λοχαγού που παρουσίαζε εντυπωσιακές ομοιότητες. Διατάχθηκε άμεσα έρευνα εναντίον του. Το όνομά του ήταν Αλφρέδος Ντρέιφους.

Η σύλληψη

Ο Ντρέιφους ήταν ένας άριστος αξιωματικός του πυροβολικού. Τα πρώτα πορίσματα από τις έρευνες γύρω από το πρόσωπό του δεν έδειχναν πως μπορεί να είναι αυτός ο προδότης. Παρ’ όλα αυτά στις 15 Οκτωβρίου 1894 συλλαμβάνεται με την κατηγορία της προδοσίας και μόνο ουσιαστικά ενοχοποιητικό στοιχείο την ομοιότητα του γραφικού του χαρακτήρα με αυτόν του υπομνήματος. Τη γνησιότητα αυτή κλήθηκαν να πιστοποιήσουν γραφολόγοι της εποχής. Ο διασημότερος εξ’ αυτών μάλιστα, ο Αλφόνς Μπερτιγιόν, ανέπτυξε μια περίεργη θεωρία υποθέσεων που αποκάλεσε «αυτοπλαστογραφία», σύμφωνα με την οποία επεξηγούσε τις κάποιες διαφορές και ταυτόχρονα τις ομοιότητες που παρουσίαζε ο γραφικός χαρακτήρας του Ντρέιφους και του υπομνήματος.

Η δίκη παρωδία

Αρχές Νοεμβρίου 1894, ξεκινά η δίκη του Ντρέιφους από το στρατοδικείο. Αντί όμως το δικαστήριο να δικάσει με βάση τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί από τις επίσημες έρευνες (και στην ουσία ήταν απλώς υποψίες), λαμβάνει ένα «μυστικό φάκελο» από τον υπουργό Μερσιέ στον οποίο υποτίθεται πως βρίσκονται στοιχεία τα οποία δείχνουν τους δεσμούς του Ντρέιφους με τη γερμανική πρεσβεία. Ο φάκελος δεν παραδίδεται ποτέ στην υπεράσπιση του λοχαγού, και βάση αυτού, ο Ντρέιφους καταδικάζεται σε καθαίρεση και ισόβια κάθειρξη σε απομονωμένο φρούριο. Στις 13 Απριλίου 1895 στάλθηκε για να εκτίσει την ποινή του στο Νησί του Διαβόλου στη Γαλλική Γουιάνα.

Η ανατροπή της υπόθεσης

Το 1886, επικεφαλής της γαλλικής αντικατασκοπείας τέθηκε ο Αντισυνταγματάρχης Ζωρζ Πικάρ. Μια ημέρα ο Πικάρ παρέλαβε από την Μαντάμ Μπαστιάν ένα νέο έγγραφο από τον κάλαθο των αχρήστων, το οποίο είχε τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα με το πρώτο που αποδόθηκε στον Ντρέιφους. Δεν ήταν όμως μόνο ο γραφικός χαρακτήρας, καθώς το έγγραφο είχε και όνομα αποστολέα. Ήταν ο Ταγματάρχης Φέρντιναντ Εστερχάζι. Ο Πικάρ ζήτησε την αναψηλάφηση της δίκης Ντρέιφους και την παραπομπή του Εστερχάζι. Ο Εστερχάζι όμως είχε ισχυρές δυνάμεις να τον προστατεύουν και οι οποίες επιδόθηκαν σε έναν αγώνα παραποίησης στοιχείων και χρησιμοποίησαν κάθε μέσο για να συγκαλύψουν την υπόθεση. Ο Αντισυνταγματάρχης Πικάρ που έκανε την αποκάλυψη στάλθηκε με δυσμενή μετάθεση στην Τυνησία. O Εστερχάζι διέφυγε στο Λονδίνο. Μετά όμως τις νέες αποκαλύψεις, η γαλλική κοινωνία χωρίστηκε στα δύο, με τους υποστηρικτές του Ντρέιφους να πληθαίνουν. Μεταξύ αυτών και πολλοί διανοούμενοι.

Το «κατηγορώ» του Ζολά

Στις 13 Ιανουαρίου 1898, ο συγγραφέας Εμίλ Ζολά, δημοσίευσε στην εφημερίδα «L’ Aurore» το περίφημο «Κατηγορώ» (J’ accuse…!), μια ανοικτή επιστολή προς τον Γάλλο Πρόεδρο, μέσω της οποίας κατηγορούσε ανοικτά τον στρατό για τη λανθασμένη καταδίκη του Ντρέιφους και την εσκεμμένη συγκάλυψη του Εστερχάζι. Μετά από πιέσεις των Εθνικιστών, στις 7 Φεβρουαρίου 1898, ο Ζολά καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση και πρόστιμο 3000 φράγκων για συκοφαντική δυσφήμιση. Το «κατηγορώ» του όμως είχε κάνει τη δουλειά του, αφού πλέον χιλιάδες άνθρωποι ζητούσαν την επανάληψη της δίκης του λοχαγού Ντρέιφους.

Η επανάληψη της δίκης

Και ενώ νέα στοιχεία έρχονταν στο φως που αποδείκνυαν πως είχαν παραποιηθεί στοιχεία με σκοπό την συγκάλυψη των πραγματικών ενόχων και την καταδίκη ενός αθώου, οι υποστηρικτές του Ντρέιφους ξεσηκώθηκαν με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν ταραχές και να πέσει η κυβέρνηση. Το εφετείο ζήτησε την αναψηλάφηση της δίκης, αίτημα που έγινε τελικά δεκτό παρά τις αντιρρήσεις του Υπουργείου των Στρατιωτικών. Τον Ιούνιο του 1899, ο Ντρέιφους επιστρέφει στη Γαλλία και παρουσιάζεται ενώπιον του στρατοδικείου στην πόλη Ρεν.

Το στρατοδικείο τον κρίνει ένοχο με ελαφρυντικά. Δέκα ημέρες μετά, ο Πρόεδρος της Γαλλίας Εμίλ Λουμπέ του δίνει χάρη σε μια προσπάθεια να κλείσει οριστικά την υπόθεση. Τον Ιούλιο του 1906 το εφετείο απαλλάσσει τον Ντρέιφους και αναιρεί όλες τις προηγούμενες καταδίκες. Η Βουλή ψηφίζει νόμο με τον οποίο αποκαθιστά πλήρως τον Ντρέιφους και σβήνει κάθε αμφιβολία για την αθωότητά του. Στις 22 Ιουλίου του απονεμήθηκε το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής. Κατόπιν μικρής θητείας στον στρατό, όπου πήρε το αξίωμα του ταγματάρχη, αποστρατεύθηκε. Κλήθηκε ξανά κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και ως αντισυνταγματάρχης διοίκησε μια φάλαγγα πυρομαχικών. Πέθανε στο Παρίσι στις 12 Ιουλίου 1935 σε ηλικία 76 ετών.

Το «κατηγορώ» του Εμίλ Ζολά, μία ανιδιοτελής πράξη και παράλληλα ένα σπουδαίο κείμενο

Κατηγορώ τον αντισυνταγματάρχη Πατύ ντε Κλαμ, γιατί υπήρξε ο σατανικός δράστης της δικαστικής πλάνης…

Κατηγορώ τον στρατηγό Μερσιέ γιατί, το λιγότερο από πνευματική ανεπάρκεια, έγινε συνένοχος του μεγαλύτερου ανομήματος του αιώνα.

Κατηγορώ τον στρατηγό Μπιγιό, γιατί είχε στα χέρια του αναμφισβήτητες αποδείξεις της αθωότητας του Ντρέιφους και τις έπνιξε…

Κατηγορώ τον στρατηγό ντε Μπουαντέφρ και τον στρατηγό Γκονζ, γιατί υπήρξαν συνένοχοι του ίδιου εγκλήματος…

Κατηγορώ τον στρατηγό ντε Πελλιέ και τον ταγματάρχη Ραβαρί, γιατί έκαμαν μια εγκληματική προανάκριση, με την πιο τερατώδη μεροληψία…

Κατηγορώ τους τρεις γραφολόγους Μπελόμ, Βαρινιάρ και Γουάρ, γιατί συντάξανε ψεύτικες εκθέσεις απατεώνων…

Κατηγορώ το υπουργείο Στρατιωτικών και το Επιτελείο, γιατί έκαμαν στις εφημερίδες ιδιαίτερα στην «Αστραπή» και στην «Ηχώ των Παρισίων», μια βδελυρή και απαράδεκτη εκστρατεία για να παραπλανήσουν τη κοινή γνώμη…

Κατηγορώ, τέλος, το πρώτο Στρατοδικείο γιατί παραβίασε το δίκαιο…

Εμίλ Ζολά

Ο Εμίλ Ζολά

​ (Παρίσι, 1840 – 1902) είναι ένας ξεχωριστός λογοτέχνης όχι μόνο επειδή υπήρξε ο πιο σημαντικός εκπρόσωπος του νατουραλισμού αλλά πρωτίστως επειδή άσκησε τεράστια κοινωνική επιρροή με το έργο και τις παρεμβάσεις του. Η μητέρα του ήθελε να τον δει νομικό, ωστόσο εκείνος απέτυχε να περάσει τις απαιτούμενες εξετάσεις. Έτσι, πρώτα εργάστηκε ως γραμματέας, μετά στο τμήμα πωλήσεων ενός εκδοτικού οίκου. Κατόπιν άρχισε να αρθρογραφεί σε εφημερίδες σχετικά με τη λογοτεχνία, την τέχνη και την πολιτική. Χαρακτηριστικές υπήρξαν οι θέσεις του κατά του Ναπολέοντα και του ιερατείου.

Μετά το πρώτο σημαντικό μυθιστόρημά του Τερέζ Ρακέν (1867), ξεκίνησε μια σειρά έργων με τον τίτλο “Λε Ρουγκόν Μακάρ” Φυσική και κοινωνική ιστορία μιας οικογένειας υπό την Β΄ Αυτοκρατορία]), όπου περιλαμβάνονται περισσότερα από τα μισά μυθιστορήματά του, θέλοντας να αναλύσει με διεισδυτική κριτική ματιά τις πτυχές της τότε γαλλικής κοινωνίας. Σε αυτή τη σειρά συγκαταλέγεται Η ταβέρνα (1877), ένα αριστούργημα το οποίο εμβαθύνει στο φαινόμενο του αλκοολισμού και της φτώχειας στην εργατική τάξη. Επίσης, η Νανά (1880), που, με τη συμβολική μορφή μιας πόρνης η οποία διαφθείρει την παριζιάνικη ελίτ, δηλώνεται η κατάπτωση της Δεύτερης Γαλλικής Αυτοκρατορίας. Επιπλέον, με το Ζερμινάλ (1885)—το καλύτερο ίσως έργο του—έστρεψε τον προβολέα στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας των ανθρακωρύχων.

Στη συνέχεια, από τη βαθυστόχαστη καταγραφή των κοινωνικών προβλημάτων στράφηκε στη σοσιαλιστική ουτοπία με δύο τριλογίες του, Οι τρεις πόλεις και Τα τέσσερα Ευαγγέλια, με τη δεύτερη να μένει ανολοκλήρωτη. Στα τελευταία του χρόνια έμελλε να συνταράξει συθέμελα τη γαλλική κοινωνία με την ανοιχτή επιστολή του προς τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η οποία δημοσιεύτηκε στο εξώφυλλο της εφημερίδας L’Aurore υπό τον τίτλο “Κατηγορώ!” (1898). Ξεσκέπαζε μια μηχανορραφία που κόστισε την ελευθερία στον στρατιωτικό Άλφρεντ Ντρέιφους εξαιτίας του αντισημιτισμού του Υπουργείου Αμύνης. Την αποκάλυψη ακολούθησαν δραματικά γεγονότα που κατέληξαν όχι απλώς στη δικαίωση του αθώου αλλά και στη μεταρρύθυμιση του συστήματος, συμπεριλαμβανομένου του χωρισμού εκκλησίας και κράτους. Πριν όμως δει αυτή την τελευταία εξέλιξη, βρέθηκε νεκρός υπό συνθήκες που θεωρούνται ύποπτες.

Πηγή: ΘΕΑΤΡΟΣΧΟΛΙΟ

averoph

Έτσι, το άρθρο Ο Εμίλ Ζολά και το «ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΥ»: Μια σπουδαία πολιτική πράξη

δηλαδή όλα τα άρθρα Ο Εμίλ Ζολά και το «ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΥ»: Μια σπουδαία πολιτική πράξη Αυτή τη φορά, ελπίζουμε ότι μπορεί να προσφέρει οφέλη σε όλους σας. Εντάξει, μπορείτε να δείτε σε μια θέση σε άλλα άρθρα.

Μπορείτε τώρα να διαβάσετε το άρθρο Ο Εμίλ Ζολά και το «ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΥ»: Μια σπουδαία πολιτική πράξη η διεύθυνση του συνδέσμου https://voiceinformation.blogspot.com/2018/11/blog-post_6422.html

Tweet

Subscribe to receive free email updates: