Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΖΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ - Γεια σου φίλε Πληροφορίες φωνής, Στο άρθρο που διαβάζετε αυτή τη φορά με τον τίτλο Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΖΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ, έχουμε προετοιμαστεί καλά για αυτό το άρθρο μπορείτε να διαβάσετε και να κατεβάσετε τις πληροφορίες σ 'αυτό. ελπίζουμε πλήρωση των θέσεων άρθρο αθλητισμός, άρθρο Νέα, άρθρο οικονομία, άρθρο πολιτική, άρθρο υγεία, γράφουμε μπορεί να καταλάβει. Λοιπόν, καλή ανάγνωση.

τίτλος : Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΖΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ
Σύνδεσμος : Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΖΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΖΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

Λέξεων δεινὴ καπηλεία

Τοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ

ἐφημ. «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 10.02.19

. Πρόκειται γιὰ μικρόνοια; Γιὰ κωμικὴ ἀπαιδευσία; Γιὰ ἀμειβόμενη στράτευση στὴν ἐξυπηρέτηση συμφερόντων;
. Πάντως κάποιοι, ὄχι λίγοι, ἐπιμένουν νὰ συγχέουν τὸν πατριωτισμὸ μὲ τὸν ἐθνικισμό. Καμώνονται ὅτι ξέρουν τὴ διαφορὰ καὶ σέβονται τὸν πατριωτισμό. Ἀλλὰ ὁ «σεβασμός» τους εἶναι μόνο στὰ λόγια, προσχηματικός. Στὴν πράξη, σπιλώνουν κάθε ἔκφανση πατριωτισμοῦ σὰν ἐθνικισμό. Σωρεύουν συνώνυμα ἐπιτείνοντας τὴν ἐσκεμμένη σύγχυση: Σωβινισμός, Ἀκροδεξιά, Νεοναζισμός, λαϊκισμὸς – ἔτσι τοὺς βολεύει νὰ κατανοεῖται ὁ πατριωτισμός.
Παθιασμένοι ἀντίπαλοι τοῦ «ἐθνικισμοῦ», ἑπομένως φανατισμένοι ὑπερασπιστὲς τοῦ «διεθνισμοῦ» – «ἐθνομηδενισμοῦ», ἐμφανίζονται οἱ ὀπαδοὶ καὶ τῶν δύο ὄψεων τοῦ ἀμφιπρόσωπου Ἱστορικοῦ Ὑλισμοῦ: τόσο τῶν «Ἀγορῶν» (τοῦ Διεθνοῦς Χρηματοπιστωτικοῦ Συστήματος) ὅσο καὶ οἱ «κολλημένοι» νοσταλγοὶ τῆς Σοβιετίας.
. Φανατικότεροι, καὶ στὶς δύο παρατάξεις (ὅπως πάντοτε στὴν Ἱστορία) εἶναι οἱ ἀλλαξόπιστοι, οἱ ἐξωμότες: οἱ «ἀριστεροὶ» (καὶ μάλιστα τῆς «ριζοσπαστικῆς» Ἀριστερᾶς) ποὺ ξεπουλήθηκαν στὶς «Ἀγορὲς» μὲ φτηνιάρικα ἀνταλλάγματα. Ἢ καὶ οἱ κάποτε «δεξιοὶ» ποὺ ἔκαναν καριέρα μὲ τὸ «πατρὶς-θρησκεία-οἰκογένεια» καὶ σήμερα προβάρουν τὴ λεοντὴ τοῦ «ἐκσυγχρονισμοῦ» καὶ τῆς «προόδου».
. «Ποιοί ἀντιδροῦν στὴ Συνθήκη τῶν Πρεσπῶν;» ρώτησε ὁ πρόεδρος τῆς Γαλλίας Μακρὸν τὸν Ἀλέξη Τσίπρα, τὶς προάλλες, στὴν Κύπρο. «Κάποιοι ἐλάχιστοι ἀκροδεξιοὶ-λαϊκιστές», ἦταν ἡ ἀπάντηση. «Καὶ πόσοι κατέβηκαν στὸ συλλαλητήριο;». «Κάπου ἑβδομήντα χιλιάδες»! Ἔτσι γράφουν τὴν ἱστορία οἱ ἀδίστακτοι.
. Δὲν θέλει νὰ ἀντιληφθεῖ ἡ ἱστορικo-ὑλιστικὴ θρησκοληψία ὅτι ὁ πατριωτισμὸς δὲν ἔχει νὰ κάνει μὲ «πεποιθήσεις», δὲν εἶναι ἐπιλογή. Εἶναι καταστάλαγμα ἐμπειρίας, βιωματικὸς πλοῦτος – γεννιέται στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου ὁ πατριωτισμός. Σὲ ἀγεφύρωτη ἀντίθεση ὁ «διεθνισμὸς» εἶναι σκόπιμη ἐπιλογή: ταξινομοῦνται οἱ ἄνθρωποι σὲ εἰσοδηματικὲς «τάξεις», διαβαθμίζεται ἡ καταναλωτική τους εὐχέρεια, λογαριάζονται σὰν ἀδιαφοροποίητες μονάδες ἀπρόσωπης ὁμοείδειας.
. Γεννιέται ὁ πατριωτισμὸς ἀπὸ τὴ ζωτικὴ σχέση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὴ γῆ του, τὴ γλῶσσα του, τὴ σαρκωμένη (στὴ γῆ καὶ στὴ γλῶσσα) ἱστορία του. Εἶναι συνάρτηση ὁ πατριωτισμὸς τῆς «καλλιέργειας» τοῦ ἀνθρώπου, συνισταμένη τοῦ πολιτισμοῦ του. Γι’ αὐτὸ καὶ τρέφεται ὁ πατριωτισμὸς ὄχι ἀπὸ (ἐθνικιστικὰ) ἰδεολογήματα, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἔνσαρκη Τέχνη: τὸ τραγούδι, τὴ ζωγραφιά, τὴν ἀρχιτεκτονικὴ – ἀπηχεῖ ἡ Τέχνη αἰσθητὰ τὴν «ταυτότητα» τῆς πατρίδας.
. Λοιπόν, αὐτὸν τὸν πατριωτισμὸ οἱ «πολιτικοὶ τῆς κωλοτούμπας» (διεθνὴς πιὰ ὁ ὅρος) τὸν χαρίζουν σὲ αὐτοὺς ποὺ τὸν καπηλεύονται ἐγκληματικά: στοὺς «ἐθνικιστές». Ὁ ἐθνικισμὸς εἶναι, ἱστορικά, ὁ «ἐνδιάμεσος κρίκος» στὴν ἐξέλιξη ἀπὸ τὴν ἀγέλη ὣς τὸν διεθνοποιημένο σήμερα πρωτογονισμὸ – ἐνδιάμεσος. Στὴ θωράκιση τῆς ἐγωκεντρικῆς κατασφάλισης ἀποβλέπει, ἀλλὰ ὄχι μὲ ἄξονα τὴν «ταξικὴ» χρησιμοθηρία, οὔτε τὴν πολτώδη «διεθνική». Ὁ ἐθνικισμὸς θωρακίζει τὸ ἐγὼ μὲ ἰδεολογήματα «φυλετικῆς ἀνωτερότητας», «καθαρόαιμης ὁμοείδειας», «βιολογικῆς ἀρτιμέλειας».
. Εἶναι ἀπίστευτο, σὲ ποιὰ ἀνθρώπινη ἔκπτωση διολισθαίνει ἡ ἀριστερόσχημη ἀλλαξοπιστία, γιὰ νὰ προπαγανδίσει τὸν μηδενιστικὸ ἀμοραλισμὸ ποὺ τὴ συντηρεῖ στὴν ἐξουσία. Κόπτεται ὁ θλιβερὸς «κυβερνητικὸς ἐκπρόσωπος», κορυφαῖος τοῦ ἀνθρώπινου αὐτεξευτελισμοῦ, νὰ πείσει (ποιόν;) ὅτι στὴν πατριωτικὴ λαοθάλασσα τῶν συλλαλητηρίων γιὰ τὸ «μακεδονικὸ» σαρκωνόταν «τὸ τέρας τοῦ ἐθνικισμοῦ», «τὸ τέρας τῆς Δεξιᾶς»! Κι ἀπὸ κοντά, θλιβερὰ στρατευμένοι στὴν ὑπεράσπιση τῆς κυβερνητικῆς αἰσχύνης ἀρθρογράφοι νὰ «καταγγέλλουν» τὸν «ἐθνικολαϊκισμὸ» («ἔξαλλο ἐθνικισμὸ») τῶν «μακεδονομάχων» πολιτῶν, ποὺ «ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1990… ἔτρεχαν ἀλαφιασμένοι στὶς πλατεῖες» – τότε ποὺ «ὅλα τὰ πολιτικὰ κόμματα ὑποτάσσονταν στὶς ἐπιθυμίες τῶν ἀδιάλλακτων ἢ τῶν τυχοδιωκτῶν»!
. «Ἐξέστη φρενῶν» ἡ «προοδευτικὴ» συνηγορία τοῦ μηδενιστικοῦ ἀμοραλισμοῦ.
. Ἡ ἐξαφάνιση λαῶν ἀπὸ τὸν στίβο τῆς Ἱστορίας ἔχει πάντα προοίμιο τὴ σύγχυση-ἀχρήστευση τῆς γλώσσας τους: «Προοδευτικὸς» σήμαινε πάντοτε στὰ ἑλληνικὰ τὸν «πρωτοπόρο», τὸν ρηξικέλευθο τολμητία, ποὺ ἄνοιγε δρόμο ἐκεῖ ποὺ οἱ ἄλλοι ἔβλεπαν ἀδιέξοδο, ἄνοιγε τὴ θέα σὲ καινούργιους ὁρίζοντες. Προοδευτικὸς ἦταν ὁ ὑπέρμαχος τῆς ἀλλαγῆς, τῆς ἀνακαίνισης, τῆς ἀναζήτησης, ὁ ἐραστὴς τοῦ καινούργιου, ὄχι ἐπειδὴ ὁ νεωτερισμὸς εἶναι αὐταξία ἀλλὰ ὅταν τὸ ἐν χρήσει ἀποδείχνεται ἀτελέσφορο ἢ ἀνεπαρκές.
Σήμερα, στὴν Ἑλλάδα ποὺ ψυχορραγεῖ, ποιός λογαριάζεται «προοδευτικὸς» καὶ ποιοί μονοπωλοῦν ἐτσιθελικὰ τὴν «πρόοδο», ποιοί φιγουράρουν σὰν «προοδευτικὲς δυνάμεις» τῆς κοινωνίας;
. Πρώτη καὶ καλύτερη ἡ σταλινικὴ «ὀρθοδοξία» τοῦ Περισσοῦ, οἱ νοσταλγοὶ τῆς ἐφιαλτικότερης φρικωδίας ἐξουσιαστικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ ποὺ γνώρισε ἡ ἀνθρώπινη ἱστορία. Ἀπὸ κοντά, τὸ συνονθύλευμα ἀπὸ τὶς σέκτες ποὺ γεννοβόλησε ὁ μαρξισμός, ὅλα τὰ παλαιοημερολογίτικα γκρουπούσκουλα τοῦ ἱστορικο–ὑλιστικοῦ φανατισμοῦ, ἀκόμα καὶ τὰ λύμματα ἐξωμοσίας ποὺ μᾶς κυβερνᾶνε σήμερα. Ἡ «ἐπιστήμη» τῆς συκοφαντίας-παραπλάνησης καὶ διαστροφῆς, κατ’ εὐφημισμὸν «προπαγάνδα», ἔχει καθολικὰ ἐπιβάλει ὡς αὐτονόητη τὴν πεποίθηση ὅτι μόνο ὁ μηδενισμὸς καὶ ὁ ἀμοραλισμὸς εἶναι «προοδευτικὴ» ἐπιλογή, ὁ πατριωτισμὸς συνώνυμος τοῦ ἀναχρονισμοῦ καὶ σκοταδισμοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ μόνο περιθωριακὰ μικροκόμματα «τῆς πλάκας» αὐτοαποκαλοῦνται «πατριωτικά».
. Ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία, σὲ ἐπιθανάτια ἀφασία, δὲν ἀντιδρᾶ. «Δὲν κουνιέται φύλλο».



ΠΗΓΗ

Έτσι, το άρθρο Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΖΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

δηλαδή όλα τα άρθρα Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΖΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Αυτή τη φορά, ελπίζουμε ότι μπορεί να προσφέρει οφέλη σε όλους σας. Εντάξει, μπορείτε να δείτε σε μια θέση σε άλλα άρθρα.

Μπορείτε τώρα να διαβάσετε το άρθρο Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΖΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ καὶ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ η διεύθυνση του συνδέσμου https://voiceinformation.blogspot.com/2019/02/blog-post_299.html

Tweet

Subscribe to receive free email updates: